De beelden van Animal Rights over de wantoestanden in verschillende slachthuizen zorgen terecht voor veel ophef. Ook in de nieuwe voedingsdriehoek krijgen vlees en zuivel een minder prominente plaats. Times are changing, dat voel je. Maar wat nu als je heel graag vlees eet? En verslaafd bent aan kaas?
No worries! Wat vaker vegan eten vaak moeilijk maakt is niet per se het aanpassen van wat er op je bord ligt. Het zijn vaak heel andere dingen die in je hoofd spelen.
Iets minder dan vijf jaar geleden at ik zelf nog enorm graag vlees. Intussen ben ik al sinds februari 2013 vegetariër. Hoe kan dat? Druk? Jezelf verplichtingen opleggen? Nee, dat zou bij mij ook écht niet gewerkt hebben.
- Gooi de druk van je schouders, start inconsequent
Inconsequentie was bij mij echt key! In februari 2013 dacht ik gewoon ‘Ik doe mee aan 40 dagen zonder vlees’. Die 40 dagen wilde ik echt wel consequent doen, dus écht 40 dagen zonder vlees én zonder vis.
Dat lukte me enorm goed. Waarom? Dé grote motivatie voor mij was, onbewust, dat het maar 40 dagen zou duren. Had ik bij de start gezegd ‘Vanaf nu eet ik nooit meer vlees’, dan had ik waarschijnlijk vanaf dag 2 vlees voor tien gegeten.
Zoals de organisatie van Dagen Zonder Vlees het zelf zegt ‘consequentie werkt verlammend en dus averechts’. Dat wil niet zeggen dat je (op termijn) niet consequent mag zijn. Als dat voor jou werkt, des te beter. Maar dat betekent vooral dat ook als je niet consequent bent, alle keren dat je het wel doen er ook zeker toe doen.
- Kleine aanpassingen maken een groot verschil
Na de Veertig Dagen Zonder Vlees had ik gemerkt dat ik vlees en vis eigenlijk niet echt had gemist. Ik at graag vlees, maar ook niet elke soort van vlees, dus waarom at ik dan nog die dingen die ik eigenlijk niet zo lekker vond? Na de 40 dagen besloot ik dus om enkel nog vlees te eten als ik het écht lekker vond.
Vlees eten is namelijk te vaak een gewoonte. Het is een feit dat er in het Westen meer vlees gegeten wordt dan goed is voor de planeet, onze gezondheid en de dieren. Ook dat ene stukje vlees dat je niet eet maakt dus een groot verschil.
Door mezelf dus al niet de verplichting op te leggen om NOOIT meer vlees te eten, was ik al gekomen tot het punt dat het een GEWOONTE was om 70% vegetarisch te eten, zonder enige moeite.
- Streef niet naar perfectie
Je kan ook stoppen op dat punt. Je hoeft niet te se 100% vegetarisch of veganistisch te eten. Doe gewoon waar je je goed bij voelt.
Het komt misschien belerend over van iemand die wel 100% vegetarisch, 95% veganistisch eet, maar zo hoeft het helemaal niet te zijn. Ik streefde ook niet per se naar die 100%. Dat is gewoon zo organisch gegroeid. Nu wil ik absoluut geen vlees meer eten, terwijl ik me dat vroeger gewoon niet kon inbeelden.
In mijn beginjaren als kaasverslaafde vegetariër dacht ik ‘Ik word nooit veganistisch, dat wil ik ook écht niet, ik ga niet alles opgeven’. Toch zijn veel zaken nu een gewoonte geworden voor mij: ik bestel een soja-, haver- of amandelmelkcappucino. Nooit met melk. Ik kook altijd veganistisch, want ik heb geen zuivel in huis. Dat zijn geen opofferingen, dat is gewoonte.
Wat dan met lekker eten?
Ik eet nog steeds enorm graag en het moét ook lekker zijn, punt! Als ik op restaurant geen vegan optie heb en de vegetarische optie ziet er enorm lekker uit, dan kies ik daarvoor. Ik ga maar af en toe op restaurant. Eten is nog steeds mijn favoriete bezigheid (hehe :D) en die vrijheid maakt het voor mij veel gemakkelijker om thuis altijd vegan te eten. Het weten dat als ik kaas eet, ik er dan ook écht van geniet. Dat is hoe het voor mij (momenteel) werkt.
Er zijn mensen voor wie het enkel werkt om 100% consequent veganistisch te eten. Daar heb ik enorm veel respect voor. Ik begrijp het ook volledig. Ik vind het moeilijk om in sommige sociale situaties kaas bijvoorbeeld af te slaan, ook al heb ik er geen behoefte aan. Als er iemand voor mij vegetarisch kookt ben ik enorm dankbaar en eet ik het met veel smaak op. Langs de andere kant begrijp ik ook dat als je altijd consequent veganistisch eet, je niet zomaar kan zeggen ‘oké, nu maak ik een uitzondering’. Dat zou ik namelijk ook niet kunnen met vlees. Als er iemand vlees of vis voor me heeft klaargemaakt vind ik het heel erg om dat af te wijzen, maar dat is een klik die ik heb gemaakt in mijn hoofd. Ik kan dat niet meer eten. Ik vind het rationeel gezien zelfs logischer dat ik het dan wel zou opeten (het is namelijk toch al klaargemaakt), maar dat is iets dat niet meer werkt voor mij. Het is een gewoonte.
Nog enkele bewijzen dat vegan eten gewoonweg enorm lekker is:
Deze drie tips in mijn mindset, hebben er bij mij voor gezorgd dat ik meer kan leven naar mijn principes.
Ik hou van dieren en ik wil dus dierenleed (dat onlosmakelijk verbonden is met de vlees- en zuivelindustrie) zo veel mogelijk vermijden. Toch at ik graag vlees. Door inconsequent en imperfect te zijn ben ik meer gegroeid naar dat idee, zonder mezelf iets te moeten opleggen.
Daarnaast ben ik bezig met ecologischer leven, ik neem de fiets, ik heb bewust geen auto en kies voor het openbaar vervoer, ik gebruik zo veel mogelijk ecologische cosmetica en poetsproducten. Vlees en ecologie zijn ook niet de beste kameraden. Door niet te streven naar perfectie, leef ik nu ecologischer dan ooit tevoren.
Ik hoop dat deze tips je helpen om het grotere plaatje te zien. Te zien dat die ene vegan maaltijd wél uitmaakt. Te zien dat je niet moet streven naar 100% perfectie. Kijk wat voor jouw werkt en maak daarvan (onbewust) een gewoonte. Op die manier doe je het spontaan zonder er nog over na te denken.
Zou je graag ook eens vegan uit eten gaan, maar heb je schrik dat de vegan gerechten in bepaalde restaurants niet zo lekker zijn? (Wat, toegegeven, vaak wel zo is. Ik begrijp dat ook wel, voor vegan koken heb je heel andere technieken en kruiden nodig, dat is dus een totaal andere manier van koken). Ik maakte een artikel met mijn favoriete vegan plekken in Antwerpen.
Wat past er nu in een gezond vegan dieet? Onderstaande video van Sofie Senden vind ik supernuttig voor beginnende vegans.
Enkele persoonlijke opmerkingen bij de video:
Sofie toont heel toegankelijke en gezonde ingrediënten die makkelijk te gebruiken zijn in vegan gerechten. Ik ben enkel minder fan van Alpro Soya. Ten eerste hou ik niet zo van de smaak van soja. Geef mij maar amandel- en havermelk. De sojayoghurt van Alpro is ook altijd gezoeten (ook de ‘natuur’ versie). Dat hoeft voor mij niet. Ik koop mijn yoghurt bij Albert Heijn of van het merk Provamel (verkrijgbaar in biowinkels). Ook de kwark (plattekaas) van Provamel vind ik heel lekker. Ongezoete sojayoghurt kan ik zelf nog aanzoeten met fruit of gebruiken in hartige gerechten (tzatziki en zo). Tot slot ben ik geen voorstander van de soja-bakboter. Die bevat namelijk veel transvetten en is daardoor heel ongezond. Ik gebruik liever arachideolie of rijstolie om in te bakken (dit zijn stabiele vetten en mogen dus verhit worden zonder dat ze veranderen in transvetten). Kokosolie kan ook, maar dat is dan wel weer een verzadigd vet (waarvan je beter niet te veel gebruikt). Ik koude gerechten gebruik ik graag extra vierge olijfolie of koolzaadolie.
Verder vind ik ook het eerste boek van Lisa Goes Vegan top voor vegan-inspiratie (van ingrediënt tot gerecht).
Veel succes en bedankt voor je interesse!
Wil je meer tips over vegan eten en fairtrade fashion? Volg me op Instagram en Facebook voor updates over nieuwe blogposts.
Meer lezen:
5 x delicious vegan sweets in Antwerp (BE) 🍰🍩🍦🍪
nom eat 